കുഞ്ഞിപ്പേടി

നാലമ്പലത്തിന്റെയങ്ങേത്തലയ്ക്കൽനി-
ന്നേങ്ങിക്കരച്ചിലിൻ നാദമെന്തേ
കോവിലിൻ വാതിലച്ചൂ തിരുമേനി
നേരെയങ്ങോട്ടേയ്ക്കു ചെന്നുവേഗം

തോളോടുചേർന്നുവളർന്നകാർകൂന്തലും
കാതിലെകുഞ്ഞിക്കടുക്കനുമായ്
കോടിപ്പുതുമ,മാറാത്തോരുടുപ്പുമായ്
കേഴുകയാണൊരു കുഞ്ഞുപൈതൽ
കണ്ണിൽമനോജ്ഞമെഴുതിയ കണ്മഷി
കണ്ണീരോടൊപ്പമൊഴുകീട്ടുണ്ട്
കണ്ണുംതിരുമ്മിക്കരയുകമൂലമായ്
കയ്യിലുമയ്യോപുരണ്ടിട്ടുണ്ട്

"ബാലികയെന്തേകരയുന്നിതൊറ്റയ്ക്കു
വാരിയത്തേയ്ക്കുഞാൻ കൊണ്ടുപോണോ"
ഏവമാനമ്പൂരിചോദിക്കേ,കണ്മണി
തേങ്ങലടക്കി മൊഴിഞ്ഞുമെല്ലെ

" ഏതോ,വലുതായകൊമ്പന്റെ മോളിലെൻ
തേവരാം' താത്താവു' കേറിപ്പോയി
പേടിയാകുന്നെനിയ്ക്കാരുരക്ഷിച്ചിടും
കൂരിരുട്ടിൽ കള്ളനെത്തിടുമ്പോൾ"

കുഞ്ഞിന്റെയാശങ്കകാൺകവേ ഭക്തനാ-
മുർവ്വീസുരനും മിഴിനിറഞ്ഞു
മോളിലായുത്തരത്തിൽകുറുകീടുന്ന
പ്രാവുകൾമാത്രംചിറകടിച്ചു.

ഗിരിജ ചെമ്മങ്ങാട്ട്

 പെരുവനം പൂരം

പെരുമയേറുന്ന പൂരംകാണാനായ്

മനമാം പുഷ്പകമേറിഞാൻ

പെരുവനമതിൽക്കെട്ടിൽവന്നെത്തി

ശിവശംഭോ ശംഭോശിവശംഭോ

വിഷഹാരിയാകും കടലായിൽദേവി

നിറപഞ്ചാരിയായ് വന്നെത്തി

പെരുമനത്തപ്പദർശനംചെയ്തു

തൊടുകുളത്തിൽചെന്നാറാടി

രവിപോകുന്നേരമാറാട്ടുപുഴ

മരുവും ശാസ്താവു വന്നെത്തി

ഇരുപുറവുംമൂന്നാനകളോടെ

നടയിറങ്ങയായ് പാണ്ടിയിൽ

അഭിമുഖമായി ചാത്തക്കുടത്ത-

ങ്ങരുളും ശാസ്താവും ,തൊട്ടിപ്പാൾ-

ഭഗവതിയും നിരന്നുനിൽക്കുന്നു

കരിവീരർതന്റെ മേലേറി

ഇരവുനീളുന്നനേരത്താണല്ലോ

വലയാധീശ്വരി വന്നെത്തി

അരികിൽ *ശാസ്താവുമുണ്ടു,മന്ദമായ്

നടകേറിയെഴുന്നള്ളുന്നു

ഒടുവിൽ മേളക്കലാശത്തിൽ കാണാം

ചെറുതാംമാലപ്പടക്കങ്ങൾ

ചെരിയും തീവെട്ടിപ്പന്തങ്ങളാലെ

തിരികൊളുത്തുന്നുദേശക്കാർ

മതിലകത്തപ്പോൾ ദേവീദേവന്മാർ

നിരയൊത്തു നില്ക്കുന്നുണ്ടല്ലോ

അറിയുന്നല്ലോ,വിളക്കാചാരമെ-

ന്നൊരുചടങ്ങാണു ,കാണുന്നു 

നടപടിഞ്ഞാറെഴുന്നള്ളീ,ചേർപ്പിൽ 

ഭഗവതി പഞ്ചവാദ്യമായ്

പുലരാൻകാലമിറങ്ങാനയ്യുന്നിൽ

ഭഗവതിയുമായ് ചേരുന്നു

തരുണഭാസ്ക്കരകിരണങ്ങളാലെ 

മിഴിമയക്കുന്നകോപ്പുമായ്

അഴകിലേഴാനച്ചന്തത്തിൽ ദേവി-

യണയുമ്പോൾ പൂരംപൂർണ്ണമായ്

ഗിരിജ ചെമ്മങ്ങാട്ട് 

 

കിണർവല

വെട്ടുകല്ലുകൾചെത്തിപ്പടുത്തിട്ടു
വൃത്തിയോടെ മിനുക്കിയകൂപത്തിൻ
സർപ്പവൃത്തവരിയിൽ പകൽവന്നു
സ്വസ്ഥരായിരിക്കുന്നിണപ്രാവുകൾ

ആരോവന്നു,വിത്തിട്ടുവളർത്തിയ
പാറകച്ചെടി,നൽകുംതണലിനാൽ
ശീതളത്തെല്ലറിഞ്ഞുമോദച്ചിങ്ങു
മേവുകയാണു,പ്രേമികളായിതാ

കൊക്കുരുമ്മിയും,തൂവൽമിനുക്കിയും
ഹൃത്തിൽ,ഗർവ്വുകളൊട്ടുതീണ്ടാതെയും
ശുദ്ധനിർമ്മലം പ്രേമംപകർന്നുമാ-
യെത്രനാളായ് വസിക്കുന്നിതുത്സുകം

രാവുപോയ് ഇളംവെയ്ലുംകഴിഞ്ഞിട്ടു
ദേവഭാസ്കരനുച്ചിയിലെത്തവേ
ചൂടുമാറ്റുവാനെത്തിയിന്നും,കഷ്ട-
മീ,കിണറിന്നരമതിലിങ്കലായ്

കാണുകയായിതെന്തൊരു,ദുർവ്വിധി!
നീലനൂൽവല,രുപത്തിലായി,ഹാ!
തൂവൽനീർത്തിപ്പറന്നിറങ്ങീടുവാ-
നാവുകില്ലീ,മിഥുനത്തിനിന്നിമേൽ

അന്യനുള്ളസൗഭാഗ്യസുഖങ്ങളിൽ
കണ്ണുകേടുള്ള,നീചർക്കുമാത്രമേ
കണ്ണിലൊട്ടും രുധിരമില്ലാതുള്ള
കല്മഷങ്ങളൊരുക്കുവാനായിടൂ

തമ്മിൽത്തമ്മിലായ് കുറ്റപ്പെടുത്തിയും
എന്റെ,ഞാനെ,ന്നഹങ്കാരമോടെയും
ഉള്ളിലൊട്ടും,പ്രണയംകിളിർക്കാത്ത
ദുർമനസ്സിനേ,ചെയ്യുവാനായിടൂ
                  ******************
ഗിരിജ ചെമ്മങ്ങാട്ട്

 സ്ത്രീപിഡനം ഇങ്ങനേയും

ഉത്തരേന്ത്യയിൽ വർഷങ്ങൾമുമ്പുഞാൻ

ഉദ്യോഗാർത്ഥം വസിക്കൂന്ന വേളയിൽ

തൊട്ടവീട്ടിൽനിന്നോടിയെത്താറുണ്ടു

കുട്ടിയെൻ സുതർക്കൊപ്പം കളിക്കുവാൻ 

ക്രൂരയാകും പിശാചിനിയിൽപ്പോലും

മാതൃഭാവമുണർത്തുവാൻ പോന്നൊര-

ക്കോമളയാം കുരുന്നിനെനോക്കിനി-

ന്നേറെ പുത്രീസുകൃതമറിഞ്ഞുഞാൻ

ഹന്ത! പെണ്ണായ് പിറന്നതുമൂലമായ്

സ്വന്തമെന്നോർത്തതില്ലതിൻ വീട്ടുകാർ

ചന്തമുള്ളൊരക്കുഞ്ഞിനെ,ലാളിച്ച-

തില്ല താടകയായുള്ള ദാദിമാ

നല്ലഭക്ഷണം നല്കാനോ പട്ടിന്റെ

കുഞ്ഞുടുപ്പുകൾ തുന്നിയിടീക്കാനോ

സ്തന്യമാവോളമൂട്ടാനോ നിന്നില്ല

നൊന്തുപെറ്റുള്ളൊരമ്മയാം പൂതന

കാലമങ്ങനെ പോകവേ കൈശോരി

ബാലപീഡബാധിച്ചു കിടപ്പിലായ്

രോഗശാന്തിക്കു വൈദ്യരെക്കാട്ടുവാ-

നേതുമേ തുനിഞ്ഞില്ല പിതാവു,ഹാ!

ചോരതുപ്പിയും,ഛർദ്ദിച്ചുമേങ്ങിയു-

മോമനക്കുഞ്ഞു പേർത്തുമവശയായ്

സ്നേഹലാളനയേകാത്തിടംവിട്ടു

നാകലോകത്തിലേയ്ക്കന്ത്യയാത്രയായ്

ദു:ഖിതരായ് ചമഞ്ഞു കണ്ണിർവാർത്തു

കൊച്ചുതോഴിക്കുവേണ്ടിയെന്നുണ്ണികൾ

ചിത്തഭാരം വഹിയാഞ്ഞു താപാഗ്നി

കത്തുമീയുള്ളിലേറെക്കരഞ്ഞുഞാൻ

വർഷമൊന്നുകഴിഞ്ഞയൽക്കാരിക്കു

ഗർഭമൊമ്പതുമാസം തികയവേ

കഷ്ടമേ,വിധി ! യെന്നല്ലേ ചൊല്ലാവൂ

പെറ്റു,പെണ്ണിനെത്തന്നെയെന്തിങ്ങനെ

അമ്മചെയ്തോരപരാധശിക്ഷയോ

" കുഞ്ഞുനിമ്മി" പുനർജ്ജന്മമാർന്നതോ

മന്ദിരത്തിലലതല്ലി,ശോകങ്ങ-

ളന്ത്യമാർക്കോ ഭവിച്ചതുപോലവേ

ജാതയായ കുമാരിക്കുചേർന്നുള്ള

ഭാഗധേയങ്ങളെന്തെന്നറിഞ്ഞിടാൻ

ആയതില്ല,ജോലിസ്ഥലംവിട്ടു നാ-

ളേറുംമുമ്പിങ്ങു നാട്ടിലേയ്ക്കെത്തി ഞാൻ

ഗിരിജ ചെമ്മങ്ങാട്ട് 

( കണ്ണാടി കാണുമ്പോൾ എന്ന കവിതാസമാഹാരത്തിൽ നിന്ന് 

ഇന്ന് അന്താരാഷ്ട്രവനിതാദിനം

 

ഇത്തിൾക്കണ്ണി

"ഇത്തിൾക്കണ്ണിനീ,"യെന്നെന്നെയെല്ലാരും
കുറ്റവാളിപോൽ മാറ്റിനിർത്തീടുന്നു
വെട്ടിവീഴ്ത്തുന്നു,തീയിട്ടുനീറ്റുന്നു
കഷ്ട!മാരാണറിയുന്നുവേദന

പച്ചത്തൊപ്പിയും,പച്ചച്ചെരിപ്പുമായ്
പൊട്ടിവീണീടുമെന്റെമുകുളങ്ങൾ
കുട്ടികളോടിവന്നെടുത്തങ്ങനെ
മുത്തിയമ്മയ്ക്കുരൂപംകൊടുക്കിലും

ഉത്തുംഗം വളർന്നീടുന്നമാവുകൾ
ചക്കയേറെയും പൊട്ടുന്ന പ്ലാവുകൾ
ദുഷ്ടമർത്ത്യർതൻ കോടാലിമാനസം
വെട്ടിമാറ്റിനിൽപ്പല്ലോപറമ്പുകൾ

ഏതിടത്തൊന്നുവീഴുമെൻവിത്തുകൾ
ഏവരേകു,മെനിക്കല്പഭക്ഷണം
ഞാനെൻവംശനിലനില്പിനായ് ചെറു-
പൂമരക്കൊമ്പിലെങ്കിലും കേറട്ടെ

ഗിരിജ ചെമ്മങ്ങാട്ട്
ഒരു നന്മമനസ്സിനോട് കടപ്പാട്