(പത്തു വയസ്സുള്ള ഒരു ബാലൻ,അര നൂറ്റാണ്ടിനു ശേഷം തന്ടെ കൊച്ചുമകനേയും കൊണ്ട് തൃശ്ശൂർ പൂരം കാണാൻ പോകുന്ന രംഗം.)
പുത്രിതൻ കൊച്ചു പുത്രനോടൊത്തിന്നു
പുത്രിതൻ കൊച്ചു പുത്രനോടൊത്തിന്നു
തൃശ്ശിവപുരി തന്നിൽ വന്നെത്തി ഞാൻ
ശക്തൻ, നൂറ്റാണ്ടുകൾ മുൻപു കൽപിച്ചൊ-
രുത്സവക്കാഴ്ച നേരിട്ടു കാട്ടുവാൻ
ആറുനാൾ മുൻപു തന്നെ കൊടിയേറി
ദേവമേളയ്ക്കൊരുങ്ങുന്ന കാവുകൾ
നാടുനീളെ പറയെടുത്തുംകൊണ്ടു
വാണിടുന്നൂ ദിനരാത്രമെന്നിയെ
കുറ്റൂർ നെയ്തലക്കാവിൽ ഭഗവതി
തെക്കേ ഗോപുരവാതിൽ തുറക്കവേ
എത്തിടുന്നൂ ചമയവും പന്തലും
ഒത്തുകാണുവാനൊട്ടേറെയാളുകൾ
പൂരനാളങ്ങുണർന്നാൽ ചെറുപൂര-
മോടിയെത്തുന്നു കണ്കുളിർപ്പിക്കുവാൻ
പഞ്ചവാദ്യക്കൊഴുപ്പിൽ മഠത്തിൽ നി-
ന്നൻപിൽ വന്നെത്തുമമ്പാടിദേവിയും
ചെമ്പട കൊട്ടി പാറമേക്കാവിൽ നി-
ന്നമ്മ വന്മതിൽക്കെട്ടിലേയ്ക്കെത്തവേ
കേളിയേറുമിലഞ്ഞിത്തറമേള-
മാകുവോളമടുത്താസ്വദിച്ചു നാം
പിന്നെ തെക്കോട്ടിറക്കമായ് ഞങ്ങളീ
വർണ്ണ വിസ്മയക്കാഴ്ചയ്ക്കൊരുങ്ങവേ
കുഞ്ഞുകുട്ടന്ടെ കണ്കളിലാശ്ചര്യ-
പ്പൊൻ വെട്ടം കണ്ടെന്നുള്ളൊന്നിരുണ്ടുപോയ്
പൊൻ തലേക്കെട്ടു പട്ടുകുടകളും
വെണ്ചമരീമൃഗമുടിച്ചന്തവും
നന്മയിൽപീലിയാലവട്ടങ്ങളും
ഭംഗിചേർന്നണിഞ്ഞീടുമീയാനകൾ
പട്ടതിന്നാത്ത വെള്ളം കുടിക്കാത്ത
കെട്ടുവാൻ ബലച്ചങ്ങല വേണ്ടാത്ത
മത്തുണർന്നാൽ മദിക്കാത്ത ,യന്തിര-
മത്തേഭങ്ങൾ നിരന്നു നില്പ്പാണു ഹാ
കയ്യിലോരോ റിമോട്ടായ് ഗജാദ്ധ്യക്ഷർ
മെയ്യനങ്ങാതെ നില്ക്കുന്നു പിന്നിലായ്
ബട്ടനൊന്നങ്ങമർത്തിയാൽ മസ്തകം
പൊക്കിനിന്നീടുമീ യന്ത്രവാരണർ
പച്ച സ്വിച്ചൊന്നമർന്നാൽ നടപൊക്കു-
മപ്പുറത്തേതമരങ്ങൾ ധെറ്റിടും
പിന്നെയൊന്നാൽ ചെവിയാട്ടുമിങ്ങനെ
നന്നു വൈദ്യുതീ ഭുക്തരാം ഹസ്തികൾ
അന്പതാണ്ടുകൾ മുന്പെന്നു തോന്നുന്നു
ജന്തുപീഡനം പാടെ മാറ്റീടുവാൻ
ഉന്നതങ്ങളിൽ ചെന്നാർ,നിവേദന-
മങ്ങു നല്കീ ഗജസ്നേഹശാലികൾ
ഉത്സവങ്ങളിലാനകൾ വേണ്ടെന്നു-
വയ്ക്കുവാൻ വിധി വന്നെന്നു മാത്രമോ
നാട്ടിലുള്ള നാഗങ്ങളെക്കൂട്ടമായ്
കാട്ടിലേക്കു വിട്ടീടേണമെന്നുമായ്
കാട്ടിലെത്തീ കളഭങ്ങളെന്നോർത്തു
കാട്ടുതസ്കരർക്കേറ്റമുത്സാഹമായ്
തോക്കുമായിപ്പുറപ്പെട്ടു കൊമ്പിനായ്
വേട്ടയാടിത്തകർത്തു പാവങ്ങളെ
പുത്രസൌഭാഗ്യമേൽക്കാതെ വന്ധ്യരായ്
ദു:ഖിതർ നഷ്ടനാഥർ പെണ്ണാനകൾ
കഷ്ട !മാരണ്യ ഭൂവിൽ ചെരിഞ്ഞുപോയ്
സഹ്യസൗന്ദര്യ വർഗ്ഗം നശിച്ചുപോയ്
വിങ്ങുമെൻ മനം കണ്ണീരു തൂകവേ
അല്ലലോടെ ഞാനോർത്തങ്ങു നിന്നുപോയ്
കുഞ്ഞുമക്കൾക്കു കാട്ടിക്കൊടുക്കുവാൻ
രംഗനാഥന്ടെ പഞ്ജരം മാത്രമായ്.
*****************************
ഗജാദ്ധ്യക്ഷൻ ,ആനക്കാരൻ
നട മുൻകാൽ അമരം പിൻകാൽ
(തൃശ്ശൂർ മൃഗശാലാമ്യൂസിയത്തിൽ ചെങ്ങല്ലൂർ രംഗനാഥന്ടെ അസ്ഥിപഞ്ജരം സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്)
(മോഴകൾക്ക് പ്രത്യുൽപ്പാദനശേഷിയുണ്ടെന്ന കാര്യം മറന്നതായി നടിച്ചതിൽ ,അവർ എന്നോട് ക്ഷമിക്കട്ടെ)
കയ്യിലോരോ റിമോട്ടായ് ഗജാദ്ധ്യക്ഷർ
മെയ്യനങ്ങാതെ നില്ക്കുന്നു പിന്നിലായ്
ബട്ടനൊന്നങ്ങമർത്തിയാൽ മസ്തകം
പൊക്കിനിന്നീടുമീ യന്ത്രവാരണർ
പച്ച സ്വിച്ചൊന്നമർന്നാൽ നടപൊക്കു-
മപ്പുറത്തേതമരങ്ങൾ ധെറ്റിടും
പിന്നെയൊന്നാൽ ചെവിയാട്ടുമിങ്ങനെ
നന്നു വൈദ്യുതീ ഭുക്തരാം ഹസ്തികൾ
അന്പതാണ്ടുകൾ മുന്പെന്നു തോന്നുന്നു
ജന്തുപീഡനം പാടെ മാറ്റീടുവാൻ
ഉന്നതങ്ങളിൽ ചെന്നാർ,നിവേദന-
മങ്ങു നല്കീ ഗജസ്നേഹശാലികൾ
ഉത്സവങ്ങളിലാനകൾ വേണ്ടെന്നു-
വയ്ക്കുവാൻ വിധി വന്നെന്നു മാത്രമോ
നാട്ടിലുള്ള നാഗങ്ങളെക്കൂട്ടമായ്
കാട്ടിലേക്കു വിട്ടീടേണമെന്നുമായ്
കാട്ടിലെത്തീ കളഭങ്ങളെന്നോർത്തു
കാട്ടുതസ്കരർക്കേറ്റമുത്സാഹമായ്
തോക്കുമായിപ്പുറപ്പെട്ടു കൊമ്പിനായ്
വേട്ടയാടിത്തകർത്തു പാവങ്ങളെ
പുത്രസൌഭാഗ്യമേൽക്കാതെ വന്ധ്യരായ്
ദു:ഖിതർ നഷ്ടനാഥർ പെണ്ണാനകൾ
കഷ്ട !മാരണ്യ ഭൂവിൽ ചെരിഞ്ഞുപോയ്
സഹ്യസൗന്ദര്യ വർഗ്ഗം നശിച്ചുപോയ്
വിങ്ങുമെൻ മനം കണ്ണീരു തൂകവേ
അല്ലലോടെ ഞാനോർത്തങ്ങു നിന്നുപോയ്
കുഞ്ഞുമക്കൾക്കു കാട്ടിക്കൊടുക്കുവാൻ
രംഗനാഥന്ടെ പഞ്ജരം മാത്രമായ്.
*****************************
ഗജാദ്ധ്യക്ഷൻ ,ആനക്കാരൻ
നട മുൻകാൽ അമരം പിൻകാൽ
(തൃശ്ശൂർ മൃഗശാലാമ്യൂസിയത്തിൽ ചെങ്ങല്ലൂർ രംഗനാഥന്ടെ അസ്ഥിപഞ്ജരം സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്)
(മോഴകൾക്ക് പ്രത്യുൽപ്പാദനശേഷിയുണ്ടെന്ന കാര്യം മറന്നതായി നടിച്ചതിൽ ,അവർ എന്നോട് ക്ഷമിക്കട്ടെ)
No comments:
Post a Comment