യശോദ

തള്ളതൻ കുഞ്ഞി പ്പകർപ്പെന്നപോൽ കരിം-

പുള്ളി വെണ്മേനിയിൽ മിന്നുംകിടാത്തനേ 

തുള്ളും മനസ്സുമായ്,നീ വന്ന നാൾ തൊട്ടു 

നിന്നെ ലാളിക്കുവാൻ വെമ്പും യശോദ ഞാൻ 

നല്ലിളം പുല്ലും പഴത്തോലു,മുപ്പിട്ട 

കഞ്ഞിയിൽ ചാലിച്ചൊ,രെള്ളുപിണ്ണാക്കുമായ് 

എന്നും തൊഴുത്തിൽ വന്നെത്തുമ്പൊഴെന്തിനാ-

യിണ്ടലിൽ നാളെയെച്ചൊല്ലിത്തപിപ്പു ഞാൻ!

അമ്മയല്ലെന്നാലു.മോർപ്പു, വരുംകാല-

മെന്തായി മാറും വളർന്നൊരാ വേളയിൽ 

ഇല്ല നീ പോകില്ല പാടത്തു പൂട്ടുവാൻ 

യന്ത്രക്കലപ്പകളെമ്പാടുമാകയാൽ 

പെട്ടിശ്ശകടവും പിക്കപ്പു,ടിപ്പറും 

നെട്ടോട്ടമായ്‌ നിരത്തെങ്ങും നിരക്കയാൽ 

കട്ട കടവണ്ടി യോട്ടുവാൻ ,പൌരുഷം-

തട്ടിയുടച്ചു തളർത്തില്ല മാനുഷർ 

പുത്തൻ തലമുറക്കായ്‌ വിത്തുകാളയായ്

നിർത്തില്ല നിൻ ജനുസ്സത്ര പോരായ്‌കയാൽ 

വ്യർത്ഥമാണെങ്കിലും ചിന്തിച്ചു തേങ്ങുന്നു 

തപ്ത ഹൃദന്ത വൈവശ്യങ്ങളോടെ ഞാൻ 

നാളെ നീയെന്തായിടും,ഹാ !കഴിഞ്ഞൊരാ -

നാളുകൾ പേക്കിനാ,വെന്നപോൽ മാഞ്ഞിടും 

നേരും നെറിയും കളഞ്ഞുള്ള മർത്ത്യന്ടെ-

യൂണുമേശയ്ക്ക,ലങ്കാരമായ് മാറിടും !

***************